STRONA W JĘZYKU POLSKIM

Facebook cenzuruje naszą stronę:

 

 

 

 

Kontakt:
Andrzej Romuald Pacholski

facebook.com/andrzejromuald.pacholski
IAAPA Sekcja Polska: iaapasekcjapolska@gmail.com

Thomas S. Szasz:
The Myth od Mental Illness (Mit choroby psychicznej), 2nd Revised Edition, Harper&Row, 1974:

Podsumowanie

Główne argumenty przedstawione w tej książce i ich implikacje można podsumować następująco:

  1. Ściśle rzecz biorąc, choroba może zaatakować tylko ciało; nie może zatem istnieć choroba psychiczna.
  2. Pojęcie „choroba psychiczna“ jest metaforą. Umysły mogą być „chore“ jedynie w sensie takim, jak żarty są „chore“, czy tez oszczędności są „chore“.
  3. Diagnozy psychiatryczne są stygmatyzującymi etykietami sformułowanymi tak, aby przypominały diagnozy medyczne i stosowanymi wobec osób, których zachowanie dokucza innym bądź obraża innych.
  4. Ci, którzy cierpią z powodu swojego własnego zachowania i skarżą sie na nie są zazwyczaj określani jako „neurotycy“; ci, których zachowanie sprawia kłopot innym i na których inni skarżą się, są zazwyczaj określani jako „psychotycy“.
  5. Choroba psychiczna nie jest czymś, co dana osoba ma, ale czymś, co ona robi, lub czym jest.
  6. Jeśli nie istnieją choroby psychiczne, nie może być hospitalizacji, leczenia ani lekarstw na nie. Oczywiście ludzie mogą zmieniać swoje zachowanie czy osobowość wskutek interwencji psychiatrycznej lub tez bez niej. Interwencja taka jest obecnie zwana „terapią“, a zmiana, jeśli następuje w kierunku apronowanym przez społeczeństwo, „wyzdrowieniem“.
  7. Wprowadzenie rozwiązań psychiatrycznych do egzekucji prawa karnego – na przykład obrona przez uznanie za niepoczytalnego iwyrok, orzeczenie niezdolności do uczestniczenia w postępowaniu karnym, i tak dalej, korumpują prawo i czynią ofiarą osobę, wobec której zostają otwarcie zastosowane.
  8. Zachowanie ludzi jest zawsze zgodne z regulami, strategiczne i celowe. Wzorce relacji interpersonalnych i społecznych można traktować i badać jak gdyby były one grami, a zachowanie graczy jak rządzone jawnymi lub milcząco przyjętymi regułami.
  9. W większości typów dobrowolnej psychoterapii terapeuta stara się naświetlić niejawne reguły gry, które rządzą zachowaniem klienta, a także pomóc klientowi w zrozumieniu celów i wartości gier życiowych, w które jego klient gra.
  10. Nie istnieje medyczne, moralne ani prawne uzasadnienie przymusowych interwencji psychiatrycznych. Są,to zbrodnie przeciwko ludzkości.

Na początek kilka artykułów prasowych z portalu gniezno.naszemiasto.pl na temat szpitala „Dziekanka“ w Gnieźnie:

Czy to naprawdę jest SZPITAL?
Moim zdaniem NIE.
Jeśli szpital jest instytucją, w której chorzy są leczeni jako pacjenci, aby pomóc im w odzyskaniu zdrowia, to czy można tak nazwać „szpital“, w którym dzieją się rzeczy opisane w tych artykułach?
Moim zdaniem NIE.
W Europie Zachodniej w szpitalach psychiatrycznych również dzieją się złe rzeczy, ale sytuacje takie jak te opisane w poniższych artykułach byłyby tam niemożliwe.
Moim zdaniem najgorsze jest to, że wszyscy wiedzą o tych sprawach od dawna, a w Polsce nadal NIC się z tym nie robi.
W Polsce jest wiele takich przypadków.